قرآن معیار هست ها و بایدها
قرآن معیار هست ها و بایدها
قرآن کتابی است که اگر تدبر و فهم عالی خود را با درونی پاک، در تعلم و دریافت آن به کار ببندیم، به طور قطع همه واقعیات مربوط به انسان را- چه در منطقه آن چنان که هست، چه در منطقه آن چنان که باید- از آن دریافت نموده و خواهیم پذیرفت؛ به این شرط که معرفت های مربوط به هر حقیقتی که مورد تدبیر است، قبلا دریافته، یا حداقل درباره آن ها مقداری مطالعه نموده و اندیشیده باشیم و آن گاه در آیه یا آیات مربوط، به تامل و تفقه بپردازیم. به طور کلی: موقعی می توان به عظمت آیات قرآنی آگاه شد که چهار شرط مراعات شود.
این شرایط عبارتند از:
شرط اول- اندیشه های ناب و تدبیرهای متکی بر واقعیات.
شرط دوم- بر حذر بودن از اختلاط آن اندیشه ها با مفاهیم و دریافت های فرهنگ های رسوبی.
شرط سوم- مطالعات پیگیر تا آخرین حد ممکن، پیرامون آن موضوع که مورد تحقیق است. شرط سوم از آن جهت حائز اهمیت است که انسان پیش از اطلاع از تفکرات و اندیشه های دیگران که حداکثر تلاش خود را برای شناخت موضوعی به عمل آورده اند، درباره آن موضوع یک دریافت دارد و پس از اطلاع از تفکرات و اندیشه های دیگران، دریافتی دیگر.
شرط چهارم- اطلاع از سخنان ائمه معصومین(ع) درباره آیاتی که موضوع مورد تحقیق را بیان کرده است، زیرا علوم و معارف ائمه معصومین(ع) مستند به خاتم الانبیاء محمد مصطفی(ص) است که قرآن به قلب مبارک وی نازل شده و اوست که دارای معرفتی بالاتر از همه درباره معانی قرآن می باشد.
منبع:سایت نشر آثار علامه محمدتقی جعفری